harriebielders.nl

Versie 55, 1 april 2024, negende jaargang.

De website wordt geüpdatet op 1 juni 2024.

Van inzicht naar uitzicht.

Het hoofdthema van deze website voor 2024 was: 'Vrede door wijsheid'. Wijsheid is de kunst om in alle levensomstandigheden juist te oordelen en te handelen en ontstaat door openbare kennis te verbinden met persoonlijke kennis.

Wijsheid probeert mensen bij elkaar te brengen, tegenstellingen te overbruggen omdat ze is gestoeld op het inzicht dat alles in het leven streeft naar verbinding, harmonie, naar het oplossen van tegenstellingen en problemen, zoals we zien als ons lichaam bedreigd wordt door een ongeval of ziekte.

In de huidige tijd is er enorm veel openbare kennis voorhanden die we vaak gewoon overnemen zonder na te gaan of deze met gedegen argumenten is onderbouwd en zijn we geneigd om alleen die kennis over te nemen die bevestigt wat we voelen en denken.

Ook hebben we, omdat normen en waarden eeuwenlang werden bepaald door instituties, nog niet voldoende geleerd om eigen normen en waarden en inzichten te ontwikkelen.

Als openbare en persoonlijke kennis geen gedegen grondslag hebben, kan er geen sprake zijn van wijsheid en blijven we steken in subjectieve kennis en kan er van alles worden geroepen wat ons het makkelijks uitkomt en tot verdeeldheid leidt.

In onze samenleving heerst het of-of-denken, terwijl naarmate we wijzer worden het en-en-denken wordt ontwikkeld. Of-of-denken is denken in tegenstellingen, meningen staan niet naast elkaar maar tegenover elkaar, er is weinig plaats voor dialoog en tolerantie, iets of iemand is goed of fout en er ontbreken nuances in analyses, waardoor we geen heldere blik krijgen op onszelf en de ons bedreigende problemen.

In deze update wordt aandacht besteed aan een aantal problemen waarvan de oplossing wordt geblokkeerd door een beperkt inzicht in de omstandigheden die hebben geleid tot de problemen, waardoor mogelijke oplossingen niet worden gezien. In drie columns zal worden ingegaan op de probleemgebieden armoede, woningnood en grensoverschrijdend gedrag. Beperkt zicht belemmert een helder beeld op wat voor ons ligt, goed inzicht in heersende problemen geeft een helder uitzicht op oplossingen.

Ik wens ons allen een prachtige lente met vernieuwende en verhelderende inzichten,

op weg naar wijsheid.

Columns.

Over armoede.

Armoede is volgens de definitie van de Verenigde Naties het niet kunnen voorzien in de primaire levensbehoeftes die noodzakelijk zijn om een menswaardig bestaan te kunnen leiden. Primaire levensbehoeftes zijn schoon en drinkbaar water, voedsel, kleding, huisvesting en gezondheidszorg.

Iedereen die enigszins een ‘wereldblik’ heeft, ziet en weet dat de mate van armoede per werelddeel en land enorm verschilt. De armoede in de sloppenwijken in India is niet te vergelijken met de armoede in achterstandswijken in Nederland, terwijl er in beide gevallen sprake is van armoede. Armoede is dus een relatief begrip omdat armoede wordt afgemeten aan wat de norm is voor een menswaardig bestaan, hoe basisbehoeften concreet worden gedefinieerd. En die normen verschillen niet alleen per land maar ook per individu. De een is tevreden met weinig, de ander is gesteld op luxe, wat inhoudt dat mensen met hetzelfde inkomen zich rijk en arm kunnen voelen. We zijn ons maar weinig bewust van het feit dat wij ons in de westerse wereld in een luxe positie bevinden. Zo hoort een Nederlander met een modaal inkomen van 42.000 euro bruto per jaar tot de rijkste 1,5 procent van de wereldbevolking. Er bestaat dan ook echte armoede en luxearmoede.

Armoede kan allerlei oorzaken hebben. Denk aan onverwachte persoonlijke en algemene gebeurtenissen zoals een scheiding, faillissement, werkeloosheid, fysieke en psychische problemen, de coronacrisis, stijgende kosten voor levensonderhoud en energie, gebrek aan betaalbare woonruimte, toenemende inflatie, te laag loon, te lage uitkeringen en moeilijk toegankelijke toeslagen.

Langdurig armoede gaat vaak gepaard met sociaal isolement, niet kunnen deelnemen aan maatschappelijke activiteiten, afname van eigenwaarde, stress, een slechtere gezondheid, psychische problemen en problematische schulden die vaak steeds groter worden doordat ze worden genegeerd en zelfs tot dakloosheid en misdaad kunnen leiden.

Uit het bovenstaande oorzaken blijkt dat armoede deels bestreden kan worden met algemene maatregelen, door bijvoorbeeld het minimumloon of de toeslagen te verhogen en een goed opvangnet te creëren voor mensen die in geldproblemen komen. In de discussie over ‘bestaanszekerheid’ wordt dan ook vooral hierop gefocust.

Naar mijn mening is er echter te weinig aandacht voor maatregelen die ervoor zorgen dat we niet in de financiële problemen raken en we vaardigheden ontwikkelen om niet in of uit een schuldencrisis te komen. Dit vereist zowel algemene maatregelen als individuele leerprocessen die ingebed moeten zijn in de opvoeding en onderwijs.

Een algemeen maatschappelijk probleem dat urgent aangepakt moet worden is ons kapitalistische systeem dat gericht is op het maken van winst en onze consumptie aanjaagt via reclames en influencers, waardoor de norm voor wat we als basisbehoeften ervaren alsmaar wordt verhoogd. De Duitse filosoof Schopenhauer karakteriseerde deze zucht naar steeds meer als:

‘Rijkdom is als zeewater, hoe meer je ervan drinkt, hoe meer dorst je krijgt.’

We worden voortdurend geconfronteerd met alles wat we moeten doen en hebben om ‘succesvol te zijn’ en ‘erbij te horen’. Hierdoor besteden mensen steeds meer geld aan zaken die niet direct met basisbehoeften te maken hebben. Dit, samen met het feit dat veel mensen geen prioriteiten stellen en vaak geen zicht hebben op waar ze hun geld aan uitgeven, leidt gemakkelijk tot schulden en tot situaties waarin er bijvoorbeeld geen geld is voor een fatsoenlijk ontbijt.

Tot na de tweede wereldoorlog was het een taboe om schulden te hebben. Sparen was het motto. Om de economie en het eigen huizenbezit te stimuleren, werd het daarna steeds gemakkelijker gemaakt om krediet op te nemen, op afbetaling te kopen en werd de rente op woonkrediet aftrekbaar.

Het pas afgeschafte leningsstelsel voor studenten is een goed voorbeeld van het makkelijk verlenen van leningen en hoe divers daar gebruik van werd gemaakt. Vanaf 2012 tot 2022 steeg de gemiddelde studieschuld van ongeveer 12 naar ruim 16 duizend euro met uitschieters van 50 duizend euro en meer, terwijl iets meer dan de helft een studieschuld had van minder dan 10 duizend euro.

Geld lenen tegen 0% rente maakt het aanlokkelijk om geld te lenen, vaak om na de studie een wereldreis te maken. Iedereen die in een studentenstad woont, kan met eigen ogen zien dat studeren tegenwoordig veel meer is dan alleen het consumeren van onderwijs. Nu de totale studieschuld vanaf 2012 tot 2022 van 10 naar 27 miljard euro is gestegen, drukken de rentelasten voor de Staat op deze leningen zo zwaar, dat onlangs werd voorgesteld om de rente op studieleningen te verhogen. De leefwereld van studenten weerspiegelt onze algemene manier van leven in de westerse wereld.

We leren rekenen, maar dat wordt niet bruikbaar gemaakt voor onze geldbesteding, zoals in budgetteren en boekhouden. We leren doelen stellen, maar geen prioriteiten. We leren niet genuanceerd en kritisch kijken naar onszelf en de wereld. Onze opvoedings- en onderwijsprocessen schieten tekort om ons echt voor te bereiden op het ingewikkelde leven. We zijn steeds meer verstrikt geraakt in het web van het kapitalisme waardoor er niet alleen geldarmoede ontstaat maar ook denk- en gevoelsarmoede en sociale en zingevingarmoede. En alle armoede remt onze groei- en ontwikkeling, het doel van alle leven, waardoor we de weg naar geluk mislopen.

November 2023

Over woningtekort.

Volgens officiële gegevens lag in Nederland in 2023 het tekort aan woningen rond de 400.000. In 2022 lag dat tekort rond de 315.000 woningen. Het woningtekort was dan ook een speerpunt in de afgelopen Tweede Kamerverkiezingen waarin, gezien de volgende cijfers, de hoge immigratiecijfers terecht als een van de oorzaken van dit tekort werden benoemd:

In 2022 immigreerden 403.108 personen naar Nederland. Dat waren er 150.580 meer dan in 2021, een stijging die voor een groot deel veroorzaakt werd door de opvang van Oekraïners.
In 2021 was voor bijna 39.000 immigranten uit de EU arbeid de belangrijkste reden om naar Nederland te komen, voor ruim 29.000 gezinsvorming (trouwen, samenwonen of aansluiten bij een familielid) en voor ruim 21.000 studie.
Voor personen buiten de EU was voor ruim 29.500 personen gezinsvorming de immigratiereden, voor 21.500 personen asiel en voor bijna 18.500 studie.
Begin 2023 waren er ongeveer 800.000 arbeidsimmigranten in Nederland waarvan ongeveer 60% Polen.
Het tekort aan huisvestingsplekken voor arbeidsimmigranten wordt geschat op tussen de 120.000 en 150.000.
In het studiejaar 2022-2023 waren er bijna 123.000 internationale studenten in Nederland.
Het tekort aan studentenwoningen in de 20 grootste steden bedraagt ruim 23.000.
Naar schatting werken er ongeveer 200.000 expats in Nederland

Bovenstaande cijfers geven duidelijk aan dat immigratie een belangrijke rol speelt in de huidige wooncrisis, maar uit bestudering van andere cijfers blijkt dit maar de helft van de waarheid te zijn:

Begin 2022 stonden bijna 180 duizend woningen leeg.
Boven winkels staan vaak complete verdiepingen leeg. Uit onderzoek blijkt dat daarin ongeveer 70.000 woningen gerealiseerd kunnen worden.
Er staan ruim 8000 kantoren leeg met een totaal oppervlak van ongeveer 3,3 miljoen vierkante meter.
Door de afname van het aantal boerenbedrijven zal alleen al in Noord-Holland in 2030 zo'n 1.418.000 vierkante meter aan gebouwen leegstaan.
De afgelopen 3 jaar is ongeveer 0,7 miljoen m2 aan stallen en schuren in Brabant leeg komen te staan. De komende 15 jaar komt daar naar verwachting nog 6 tot 8 miljoen m2 bij.
Geschat wordt dat 1 op de 20 huishoudens een tweede woning heeft. Dat betekent dat Nederlanders inmiddels ongeveer 400.000 tweede huizen hebben.
In Nederland staan 5100 vakantie- en recreatielocaties. Op ongeveer 4700 daarvan staan 140.000 vakantiehuizen.
In 2020 werden in Nederland 65.698 kamers en woningen verhuurd via Airbnb en Vrbo. In deze accommodaties werden in totaal 5 miljoen overnachtingen gereserveerd.
In Nederland zijn er ongeveer 4000 hotels met samen bijna 150.000 kamers en ruim 320.000 slaapplaatsen.
De gemiddelde Nederlander heeft 53 m2 woonoppervlak ter beschikking terwijl dat in Duitsland en andere delen van Europa 45 m2 is. Op de totale Nederlandse bevolking is dat een verschil van ruim 140 miljoen m2.
In maar liefst 40 procent van de huizen woont maar één persoon.

Gezien de bovenstaande cijfers: ‘Hoezo een woningtekort?’. In welvarende landen hebben we doorgaans een aantal echte problemen, maar doorgaans vaker veel luxeproblemen. Veel van deze luxeproblemen ontstaan door de standaard die gehanteerd wordt voor wat we als basisbehoeften ervaren. En dat wat we als basisbehoeften ervaren, wordt alsmaar aangewakkerd door ons kapitalistisch consumptiesysteem van steeds meer. Verder worden in onze neoliberale economie basisvoorzieningen als wonen overgelaten aan de markt en die markt wil maar een ding, namelijk geld verdienen, waardoor wonen een groot winstproject is geworden van grondeigenaren, projectontwikkelaars, bouwers, beleggers en makelaars. Ook de overheid pikt een flink graantje mee door allerlei soorten belastingen.

De bovenstaande cijfers geven heel veel huiswerk voor politici en ons allen over vraagstukken als immigratie, de zeggenschap over de basisbehoefte wonen, onze eigen woon- en leefnormen en over het kapitalistische systeem waarin we als samenleving en maatschappij gevangen zitten.

Uit het voorafgaande kan ik maar één conclusie trekken: We hebben geen woningtekort, we hebben verkeerde gedachten/opvattingen en, zoals Mahatma Gandi zei, onze gedachten worden onze woorden, onze woorden onze daden, onze daden onze gewoontes, onze gewoontes onze waarden en onze waarden onze lotsbestemming.

December 2023

Over grensoverschrijdend gedrag.

‘Niets gezien, niets gehoord, niets gedaan’ was de titel van het onderzoeksrapport van de Onderzoekscommissie Gedrag en Cultuur Omroepen (OGCO) met als voorzitter Martin van Rijn. Ze werd opgericht eind 2022 om onderzoek te doen naar grensoverschrijdend gedrag binnen de publieke omroep NPO naar aanleiding van meldingen van mistoestanden bij de talkshow 'De wereld draait door' en andere redacties en programma's.

Uit het rapport bleek dat bij de NPO drie op de vier personen die deelnamen aan het onderzoek te maken hadden gehad met jarenlang grensoverschrijdend gedrag: schreeuwcultuur, ruzies en fysiek wangedrag.

De vraag kan worden gesteld waarom dit zo lang heeft kunnen voortduren. Nauwelijks vaste arbeidscontracten, falend leiderschap en geen medezeggenschap blijken redenen te zijn dat mensen zich niet durfden uitspreken over wantoestanden. Met name geen vaste contracten leiden tot machtsongelijkheid, wat kan leiden tot machtsmisbruik en niet durven reageren.

Gezien de omvang van grensoverschrijdend gedrag was de commotie rond het verschijnen van het rapport terecht groot, maar terecht werd er ook door een aantal mensen op gewezen dat ‘de daders’ geen weerwoord konden geven op de beschuldigingen.

Het in eerste instantie vooropstellen van de ervaringen van slachtoffers is typisch voor alle emancipatieprocessen, waarbij emancipatie kan gedefinieerd worden als een proces van vrijkomen uit een afhankelijke of achtergestelde positie en alle daarbij behorende mistoestanden. Voor de oplossing van emancipatieproblemen is het echter nodig om niet alleen slachtoffers als slachtoffers te zien, maar ook daders als slachtoffers en andersom.

Zo schreef Suzan Smit in een verhandeling over vrouwenemancipatie:

‘In de eeuwen dat de vrouwelijke energie werd onderdrukt, werd ook de mannelijke energie net zo goed verminkt. Het is belangrijk te beseffen dat het patriarchaat voor beide seksen schadelijk beperkend is geweest.’

Hoe eenzijdig en ongenuanceerd onze kijk op dit soort problemen is, blijkt ook uit het feit dat het bij seksueel overschrijdend gedrag door mannen not done is om ook maar enige toespeling te maken op de mogelijkheid dat uitdagend gedrag of kleding van de kant van vrouwen hierin een rol hebben gespeeld en dat niet de vraag gesteld mag worden waarom vrouwen zich uitdagend gedragen of kleden.

Het eenzijdig aandacht geven aan slachtoffers heeft een aantal negatieve gevolgen. Vanuit de slachtofferrol gezien moet de oplossing komen door gedragsverandering van de dader. Maar voor een echte oplossing van het emancipatieprobleem moet er zowel gefocust worden op een noodzakelijke reflectie van daders op hun negatieve manier van handelen, maar ook op het gedrag van de slachtoffers, waaronder de manier van reageren op de gegeven probleemsituatie: een reflectie op de onderliggende algemene en persoonlijke oorzaken van het niet direct durven reageren en/of melden, het onder de mat vegen van gevoelens, waardoor de ongewenste situatie zo lang heeft kunnen doorwoekeren. Het echt oplossen van problemen tussen twee partijen vereist altijd een grondige reflectie op ieders eigen handelen en het waarom ervan.

Om meer zicht en grip te krijgen op onze emoties en manier van kijken en handelen is het nuttig om kennis te nemen van wat hoogleraar sociaalpsychologie Roos Vonk ‘emotionele incontinentie’ noemt.

Sinds de emancipatiebeweging van het individu sinds de jaren 1960 waarin het zich ontrok aan de dominantie van de verschillende autoriteiten, durven we onze emoties en opvattingen steeds vrijer te uiten, waarbij er echter vaak geen rem meer is op wat en hoe we dat doen, omdat we de verworven vrijheid vaak opvatten als alles mogen zeggen en doen wat er in ons opkomt, zonder kritisch te kijken of onze meningen kloppen en onze gevoelens terecht zijn en zonder te kijken naar de gevolgen ervan voor anderen. De dictatuur van de emotie die dat veroorzaakt, zien we niet alleen op de sociale media maar ook in het politieke en publieke debat. Overtuigd van ons eigen gelijk staan we niet open voor andere zienswijzen en blijven we steken in een primitief kinderlijk gedrag.

Zonder een kritische houding op onze gevoelens en opvattingen gaan we ervan uit dat alles wat we zien is zoals wij het zien en geven we in onze ogen verstrekt normale, redelijke, zinnige reacties op situaties waarin we ons bevinden. Niemand denkt: ‘Laat ik nou eens lekker aangebrand en opgefokt doen’ of ‘Even niet voor mezelf opkomen’. Mensen reageren ‘verstoord’ op wat ze waarnemen door hun eigen geschiedenis en cultuur, hun wensen, angsten en blinde vlekken. Pas op het moment dat we zien dat onze eigen gevoelige snaren en dat wat we gewend zijn een aandeel hebben in de manier waarop we vanuit een ‘gekreukelde optiek’ reageren op situaties, is het mogelijk te ontdekken wat hiervan de dieper liggende oorzaken zijn en kunnen we onze manier van handelen in overeenstemming brengen met hoe we vanuit onszelf en naar anderen zouden willen reageren en kijken we niet door een roze of donkere maar met heldere blik naar onszelf en de wereld en kunnen we zien, horen en reageren wat goed is voor onszelf en anderen. Emancipatieprocessen vereisen op de eerste plaats werken aan onszelf en moeten worden ondersteund door nieuwe normen, waarden, structuren en regels.

Februari 2024.

Overpeinzing:

Antwoorden op 7 vragen.

1. Tegenwoordig krijgen veel jongeren al een burn-out. Vroeger was dat iets voor veertigers, nu zien we het al bij twintigers. Hoe komt dat?

Hannie van Genderen, psycholoog en schematherapeut:

’Ik denk dat het met de curlingouders te maken heeft: ouders die hun kinderen enerzijds te zeer pamperen, waardoor ze hen elke frustratie ontnemen, en anderzijds verwachten dat hun kind veel zal bereiken. Dat lijkt me een onmogelijke opgave voor een kind.’

2. Kun je als kind ook je basisbehoeften te zeer bevredigd zien?

‘Nee, eigenlijk is het zo dat als je te veel gepamperd wordt, je basisbehoeften aan onafhankelijkheid, dus ook op je gezicht mogen vallen en met frustratie leren omgaan, niet wordt bevredigd. Een gezonde volwassene heeft geleerd dat saaie klussen ook gedaan moeten worden en dat tegenslag erbij hoort. Dat leren kinderen nu vaak niet meer. Dat ze lang thuis blijven wonen, helpt ook niet. Ouders zouden daar striktere grenzen aan moeten stellen. Dat is ook opvoeding: zo help je je kind zich te ontwikkelen tot een gezonde volwassene.’

3. Is dat het uiteindelijke doel?

‘Denken en doen moeten met elkaar in evenwicht zijn. Er moet ook een balans worden gevonden tussen je eigen behoeften en die van andere mensen, want je kunt in het leven niet alleen maar je eigen behoeften bevredigen. Kapitein worden op je eigen schip, daar komt het op neer. Dat schip vaart soms door woelige baren, maar ook dan weet je koers te houden. En dan zonder te vergeten dat het gelukkige, blije, spelende kind in jou er ook mag zijn: je mag ook gewoon doen wat jou plezier geeft.’

Liddie Austin, Wat je als kind hebt gemist, kan alsnog worden vervuld, Happinez 1-2024, pag. 34-35.

4. Wat geeft troost bij tegenspoed?

Zuid-Koreaanse monnik Haemin Sunim:

‘Vasthouden aan de gedachte dat tegenspoed een belangrijk doel heeft. Tegenspoed behoort bij voorspoed. Als je alleen maar gelukkig bent, blijf je als mens stilstaan.

Op aarde komt er tegenslag op je pad waardoor je je veerkracht moet tonen en je jezelf kunt ontwikkelen. Els elke situatie prettig en aangenaam is, heb je geen reden om te ontwikkelen tot een volwassen versie van jezelf. Pas als je buiten je comfortzone treedt en je jezelf terugvindt in een onbekende en ongemakkelijke omgeving, kun je intellectueel, emotioneel en spiritueel leren. Aan elke moeilijke periode, zelfs de diepste en donkerste, komt een eind. Je bent wijzer en sterker dan je denkt. Door het overwinnen van tegenslag wordt je een geduldiger, moediger en meevoelender mens. De lastige situaties die ik in mijn leven ben tegengekomen, waren mijn grootste leermeesters. Ze hebben mij meer inzicht in en waardering voor het leven gegeven.’

5. Is het niet beter het positieve te benadrukken?

‘Als je alleen het positieve benadrukt en het negatieve wegdrukt, raak je uit balans. Ik weet niet hoe jullie manier van opvoeden is, maar in Amerika zijn ouders geneigd om hun kinderen altijd positief te behandelen en ze te overladen met complimentjes. De kinderen krijgen steeds te horen dat ze geweldig zijn en een groot talent hebben. Zo geef je ze enorm veel zelfvertrouwen. Maar als ze eenmaal de wereld in gaan, komen ze erachter dat anderen hen helemaal niet zo geweldig vinden. Het is best een koude douche om te ontdekken dat de wereld anders in elkaar zit dan jou is voorgehouden. Zo’n overtrokken zelfbeeld kan dan omslaan in het tegenovergestelde: je vindt jezelf waardeloos en mislukt. Dat is onzin natuurlijk. Die persoon schuilt wel degelijk in je, je hebt alleen nog niet voldoende kennis en ervaring opgedaan om aan je eigen verwachtingen te voldoen.’

6. Waarom zien we dat kleine geluk vaak over het hoofd?

‘Je bent zelf vaak je grootste vijand. Je hebt allerlei kritische stemmetjes in je hoofd die zeggen dat je niet goed genoeg bent. Je focust je op dingen die niet goed gaan en ziet niet wat goed gaat en waar anderen mensen in je waarderen. Als je streeft naar perfectie en dingen anders niet genoeg waard vindt, zit je jezelf enorm in de weg. Het weerhoudt je ervan geluk te ervaren, te groeien en iets te bereiken. Het trieste is dat het perfectionisme alleen in jou bestaat. Jij bent de enige die zich druk maakt om de hoge standaard die je jezelf oplegt. Als iets goed genoeg is, is het goed genoeg.’

7. Hoe vind je die balans?

‘Ik geloof dat we van nature weten waar die balans is. We hebben allemaal een innerlijke wijsheid die ons vertelt waar we staan, wanneer we moeten ingrijpen en wanneer we moeten accepteren. Als je twijfelt en die innerlijke stem niet hoort, ga dan wandelen. Trek de natuur in, dan komt het antwoord voorbij. Luister naar je lichaam en zorg er goed voor. Je lichaam is veel wijzer dan je denkt, het is direct verbonden met het onderbewustzijn.

Je luistert niet naar wat je lichaam van je verlangt, maar naar wat anderen wensen. Om daar uit te komen, moet je ontdekken waarom je anderen op de eerste plaats zet en waarom je zo weinig geeft om wat jezelf nodig hebt.

Ontwikkel een gevoel van eigenwaarde dat losstaat van de mening van anderen. Gun jezelf rust en schoonheid. Ga naar een plek waar je nog nooit bent geweest om nieuwe impulsen op te doen, bij voorkeur samen met een geliefde zodat je je dieper met elkaar kunt verbinden. Samen iets doen, een echt gesprek voeren waarbij je jezelf open durft te stellen en je zwakheden en onzekerheden niet verbergt, is enorm waardevol.’

Margriet de Groot, Altijd blijven hopen, Inspirerende woorden van de Zuid-Koreaanse monnik Haemin Sunim, Plus-gezond, 1-2024, pag. 12-15.

Teksten:

Onlangs bladerde ik nog eens door mijn dagboeken en ontdekte een aantal inspirerende teksten die ik erin had opgeschreven:

Geld is een middel en geen doel!

Er staat altijd iets boven geld, iets dat je ermee wilt bereiken. En dat moet je ontdekken.

Geluk zoeken we meestal in de toekomst: als dit … en als dat …, dan ben ik gelukkig.

Geluk ligt in het hier en nu en in jezelf.

Postadres hier en nu.

Het verleden en de toekomst mogen je NU niet beheersen. Ze zijn er wel, maar mogen je niet uit het hier en nu halen.

Je kunt van het bereikte, het goede in het verleden niet leven, wellicht een tijdje, net zoals van de verwachtingen in de toekomst, maar uiteindelijk is er alleen het NU als de realiteit van elke dag.

Verlang niet dat alles wat er gebeurt precies zo gebeurt als jij dat wenst, maar wens slechts dat alles gebeurt zoals het nu eenmaal moet gebeuren en je zult slagen in het leven.

Hoe breng je geest tot rust?

Erkennen wat er is. (Ik ben kwaad.)
Accepteren dat het er is. (Jezelf of de ander niet de schuld geven.)
Omarmen met volle aandacht.
Dieper kijken. (Wat is er aan de hand? Wat maakt me boos?)
Inzicht. (Rancune is alsmaar gevoede kwaadheid en onder rancune zit pijn. Welke?)

Alles wat mensen doen, kun je zien als een poging tot zingeving.

Kinderen willen vaak dat hun vader een ‘aanmeervader’ is en niet iemand die hen voortdurend corrigeert. Beide zijn echter nodig.

Het geluk dat je krijgt is anders dan het geluk dat je zoekt.

10.

Er zijn zestig spieren nodig om nors te kijken en twintig om te glimlachen. Waarom zou je je dan vermoeien?

Beelden van februari en maart 2024:

Je kunt alle afbeeldingen op deze website vergroten door erop te klikken.

De maand februari was zeer nat met gemiddeld over het land 106 millimeter neerslag tegen een langjarig gemiddelde van 58 millimeter. De maand eindigt daarmee in de top vijf van natste februarimaanden sinds het begin van de metingen. Het is de vijfde natte maand op een rij. Op vrijwel alle dagen van de maand viel er regen.

Met gemiddeld over het land 52 uur zon tegen 92 uren normaal was de maand zeer somber.

Met een gemiddelde temperatuur van 8,2°C tegen normaal 3,9°C was het de zachtste februari sinds het begin van de metingen in 1901.

Door de natheid en warmte waren er tegelijk herfst- en vroege lenteverschijnselen.

Gerendal - Valkenburg.

Op 22 maart vond er in de Crocus City Hall in de Russische stad Krasnogorsk in de regio Moskou een terroristische aanslag plaats waarbij meer dan 130 doden vielen en de oorlogsellende in de Gazastrook nam in maart alsmaar toe.

Maart was midder nat dan februari, maar voor de tijd van het jaar warm, met een uitschieters tot 20 draden: weer een record. Hierdoor kwamen de lenteverschijnselen ongeveer een maand eerder dan normaal.

De vroege lente bracht en brengt weer prachtige plaatsjes, maar ook nog maartse buien met hagel.

Boeken:

In maart was er weer de jaarlijkse boekenweek en dat leverde weer een stapeltje boeken voor de komende tijd.

Boeken weekgeschenk en extra uitgave boekenweek 2024.

Kunst:

Sculpturen ‘Alledaagse mensen’ van de Duitse kunstenaars Christel en Laura Lechner: Valkenurg, 2 maart t/m 18 juni 2024.

'Routekaartje' te verkrijgen bij de VVV.

Glas in lood ramen van Albert Troost, 1924-2010, in de voormalige kerk op het Malpertuisplein in Maasticht en momenteel een van de twee repetetieruimtes van PhilZuid, het Symfonieorkest van het Zuiden.

Van 5 t/m 9 maart waren de ramen even te zien ter gelegenheid van de 100ste geboortedag van de kunstenaar.